Burgos

Het is alweer een week geleden maar ik wil toch ff terug komen op Burgos. Door de slechte verbinding ed. kon ik dit bericht niet uploaden... Het is nog niet overal in Spanje 2015. Haha, veel wachtwoorden van Wi-Fi zijn echt nog met 2014. Dat is wel grappig.
Burgos, vanuit Villafranca Montes de oca zouden we een grote tocht maken tot aan Burgis. Ik heb deze hele gelopen samen met een Zweed en een Braziliaan. De Engelsman en Duitser waren vooruit. Eerst leidde de toch bergop door een bos en ongeveer bovenaan kwamen we bij een monument ter nagedachtenis van 300 Spaanse strijders die door generaal Franco waren gefusilleerd. Verder naar San Juan de Ortega. Daar 1e ontbijt gegeten. Nu was t niet erg leuk toen we weer vertrokken. We kwamen erachter dat veel mensen, georganiseerd en met n touringcar, stukjes van de camino lopen. Veel gekwek, geen zware rugzak. We kwamen er dus ook niet echt langs. In het volgende dorp stond de touringcar weer klaar. Daar konden ze de bus nemen of ff uitrusten. Volgende dorp kregen ze grote lunch. Wij waren ze dus kwijt! Woehoe! Volgende berg over. Bovenop zagen we Burgos al liggen. Mooie stad. Maar uhm t was nog zo'n 22km lopen. Pff.. en t was al warm. Volhardetd gingen we door. Links om het vliegveld heen. Nog ff snel een lunch. Schoenen uit! Voeten masseren en door. Terwijl de zon lekker brandde maakten we, nog altijd samen, de toch tot aan de rand van Burgos. Nog ff een kleine pauze. Gustavo (Braziliaan) ging al door. Frederik (Zweed) en ik gingen na een cola ook door. Door het park. Niet zoals de camino voorschrijft door de industriezone. De alternatieve route was veel mooier. Alleen die ging langs de rivier. Een eindeloze rechte weg waar je niks in zag veranderen. Geen brug, geen kathedraal, niks. Na heeeeel lang kwamen we dan eindelijk bij de brug die wij moesten hebben. Aangekomen bij de herberg waren we helemaal kapot. Lichamelijk, maar zeker ook geestelijk. Daar zag ik Pat, een Ier, met wie ik de 2e dag gelopen heb. Hij ging naar huis, omdat hij weer moest werken. Hij was erg geëmotioneerd. Dat zag je veel. Mensen die of weg moesten of moesten opgeven, allemaal erg geëmotioneerd. Na wat rust en n douche kwam ik buiten, ik zag nu pas dat de albergue maar 100m van de kathedraal lag. Prachtig bouwwerk! Echt tijd voor een rondje stad had ik helaas niet. Doodmoe! S avonds lekker gegeten en weer naar bed.
Ik hoop de rest ook snel bij te schrijven, ik ben nl al achter Leon. Over 3 dagen Cruz de Ferro. Maar dat zijn verhalen voor later

Buen Camino